Zaćma, czyli zmętnienie soczewki rozwija się wraz z postępującym wiekiem, ale mogą ją mieć osoby stosunkowo jeszcze młode (np. trzydziestoletnie), jeśli mają cukrzycę. Nawet leczona cukrzyca, (jeśli istnieje dostatecznie długo) za pomocą insuliny nie zawsze powoduje to, że poziom cukru jest prawidłowy. Zaćma u chorych na tę jednostkę chorobową dotyka około 10% pacjentów (znacznie częściej u pacjentów z cukrzycą typu 2), poza tym jak wykazują badania znacznie bardziej narażone są na to kobiety niż mężczyźni. Zmiany w soczewce oka spowodowane są tym, że poziom cukru we krwi znacznie przekracza dopuszczane normy. Jeśli chory przestrzega prawidłowego leczenia i utrzymuje prawidłowy poziom glukozy we krwi zmiany mogą nawet ustąpić i widzenie będzie prawidłowe.
Zaćmę tzw., cukrzycową możemy podzielić na dwie postaci:
1. To zaćma młodzieńcza, która pojawia się już przed trzydziestym rokiem życia (nawet u dzieci) i jest związana z cukrzycą typu, 1 czyli insulino zależną. Postęp choroby jest dość szybki i może prowadzić nawet do utraty wzroku jednocześnie u obu oczu.
2. Druga postać zaćmy dotyczy cukrzycy typu 2 i pojawia siew starszym wieku, ale jednak dużo wcześniej niż u ludzi nieobarczonych cukrzycą.